Ang hirap kong unawain no?

Difficult

Left alone too long
Rotting in spoils
Left alone too seldom
Smothered bitter
Always on the edge

Imagine Sahara
Golden sands and burning sun
No oases
Imagine Siberia
Cold, desolate horizon
Nothing in between

Nothing in moderation
I give up
You're so difficult
I'm so difficult

Dahil nga Epal Ako...

...maglalagay ako ng Haiku du Jour dito. Mwehehehehe. Adik talaga ako sa Haiku simula nung paggawa namin ng mag sa CW 10. Anyway, ito ang Haiku du Jour natin.

Melting
Parched, unmoving air
Everything in smoky lines
Too dizzy to move

Nga pala, welcome din kayo magbigay. ^_^

AAAAAAAAAAAAAAAAAND, to all bloggers, LINK KO KAYO! PM niyo ako sa Yahoo, comment niyo rito, friendster, email...basta makarating sa akin. Pung!

Other random chorva:

---WAAAAAAAAH!!! FR na namin bukas!!! Pakita ang skin! Gudlak sa ating lahat, my dear co-apps!!!
---WAAAAAAAAH!!! Tapos na exams ko. Putang mangga, hindi ako magiging US this sem. Pakshet. Ito na ang simula ng pagsisiryoso kuno ng Diyosang Ungas.
---WAAAAAAAAH!!! Ang init!!!!!!
---WAAAAAAAAH!!! Nagugutom ako.

Ikalawang araw

Gusto ko sana magpost in French, kaso nahihiya ako eh. ^_^

Anyway, singit lang...

Stress
Empty coffee cup
Tightly-strung bow shakes, ready
Brain too dry to shoot

Oi, pero in fairness, nag-aral ako sa French. Ay, nga pala, di na ako nag-exam sa Math. Late gising. Mwahahahahaha!

Pramis, by this afternoon, may matino akong maisusulat dito. ^_^

More Kaungasan

RSMS

It is dark
I stare down the empty staircase
And I imagine you sitting there
Quietly watching the passers-by

The image fades
You're gone

I remember how you ran after me
Confused why I left you
I couldn't bear to look back
Because if I did
I wouldn't be able to do
What I should

Sacrifices must be made
For the greater good
No room for selfishness

I will never get used
To nights without you snuggling against me
I will never get used
To mornings without the sweet surprises I wake up to
I can never play hide and seek with you again

I will never have again
Someone who'll answer to my call
I will never have again
Someone who'll put the childish smile on my face
Even on most troubled times

Where you are
Is far and desolate
We are too distant
To comfort each other
On empty nights
And miserable mornings

My selfishness aside...
Your safety is all I wish for.

One Down, Tatlo na Lang

Haha. Tapos na exam ko sa EL 50. Keribells naman. Nakasagot naman ako nang matino. Bukas, Math at French. Letse. Kahit exempted ako sa Math, kukuha ako finals. Ang baba kasi ng grade ko.

Nakapagtataka na ngayong college ako nanghihinayang sa grades ko. Supposedly, mawawala yan lahat pagtapak ko sa UP kasi ang mas mahalaga sa pagpasok ko dito eh yung may natututunan ako na labas sa acads. Yun nga yung ikinaiba ng UP sa iba at yung ikinaiba ng college sa high school.

Naging mataas ang expectations ko sa sarili ko ngayon. Sa bagay, hindi naman sa pagmamayabang, just stating facts, pero US kasi ako last sem. Ayoko naman yung biglang shuuuuuuuung! bagsak.

Puchang acads talaga. Sagabal sa buhay.

Kailangan ko talagang remedyuhan ang buhay ko. Siguro tama sila, kailangang magseryoso kahit konti. Ewan natin, sana may milagrong mangyari.

Simula na...

Lunes na naman.

Ito na ang simula ng Finals Week. Exam ko sa EL 50 ngayon. Bukas, French saka Math (HELL DAY TO). Sa April 1, Kas. Sa April 2, hopefully, FR namin sa Laya. Kung kasama ako.

Ito na rin ang simula ng Silent Wars ng Northern Kingdom at Southern Kingdom.

Kailangang maghanda sa walang pahingang giyera.

Isa na namang kaekekan

Hunyango

Kaluluwang retokado
Budhing kay itim
Sinabon ng papaya
Binalot ng ginto
Itinaas sa altar para makita ng lahat
Naghuhumiyaw na pansinin
Mapagpanggap

Tumingin sa salamin
Walang-tigil na aleluya
Kriminal na nagdamit-pari
Balat ng ahas na itinago sa ilalim ng makulay na seda
Kumikislap

May araw rin
Ang altar mo'y babagsak
Baluting ginto'y mayuyurak
Makikita ng lahat
Itim na budhi
Sinunog ng apoy ng Impyerno
May araw rin...

Diyosa man, nababaliw din

Syet. Sunud-sunod ang mga unfortunate events.

Windang pa rin ako. Hindi pa ako masyadong nakakarecover sa mga nakaraang tension-filled events. At ito na naman.

Sabi ni Nanay, may history daw ng depression ang pamilya namin. Naaalala niya, nung bata ako, bibung-bibo daw ako at mature. Mas mature pa daw ako noon kaysa ngayon. Mas assertive. ENIWEI, nung dinala niya ako sa Fairview at iniwan muna para ipababysit, pagkabalik sa akin ay walang tigil daw ang sumpong ko. Wala naman akong maalalang nangyari nun, kaya hindi ko rin masagot.

Anyway, ayan nga. May history daw kami ng depression, kaya mag-ingat daw kami.

Nanganganib ako. Buti na lang may pamilya akong mabuti naman, relatively.

Sa Wakas

Sa wakas, tapos na ang dapat tapusin. Nakahinga rin ako ng maluwag. Kahit may finals pang hihintayin, at least, yung mga nakakastress na bagay, naipasa na.

Sa wakas, nakita ko ang mukha ko sa salamin na walang bakas ng pagod. Nakita kong muli, kahit saglit lang, na maliwanag ang ngiti. At napansin ko ring malinis ang salamin, in peyrnes.

Sa wakas, gumana ang ESP ko at natyempuhan ko yung pasaway na kantang yan sa radyo. Alam niyo na siguro yun, no, at kung anong kapahamakan ang naidulot niyan sa akin.

Sa wakas...

Maraming naghihintay.

Straight from My Butt

Appeal to Hades

Where is he who flies on black winds?
Where is he who feeds on dead dreams?
Where is he who harvests ripe souls?
Gone off to mock Hope
Gone off to drink with Fate

Where is he who sings blasphemy?
Where is he who rips young hearts?
Gone off to fornicate Love
Gone off to play God

Why hadn't he come when I needed him?
Why does he now claim what is not his?
Time doesn't matter anymore.

----------------------------------------------

Di ba sabi ko di na ako magsusulat? Wala talaga, wa wenta mga nipagsasasabi ko. Pero, napangungunahan ng depresyon eh. Whatever.

Random Haiku

Bonus present ni Master Crammer...

Pinendong
Naglalakad lang
Biglang hampas sa ulo
Putang 'na, Pendong!

Nampendong
Magandang araw
Asul na kotseng kuba
Pendong Peace sa'yo!

Syeeeeeeeeeeetttt...I am so behind.

In Loving Memory

Kuya Mervs

Apoy ng langit

Ngiting di magmamaliw

Kahit bawiin

Hinding-hindi kukupas

Patuloy mag-aalab

Merwin Galang Mendoza

1983-2005

Libing niya bukas, pero narito ako, nagca-cramming. Iba ang pakiramdam. Lagi naman pag may nawawala sa yo. Pero iba rin kasi na marinig mong kakilala mo ang biktima. At alam mong may magagawa para pigilan yon.

Still Cramming (this is soooo layk Eksenang Peyups, but nat rili mats)

Haaay, hirap talaga maging diyosa. It's so busy, ya know! I'm still cramming to meet my deadlines. But I have to make singit this entry pa, because nga, I'm so diyosiful.

Moving on, maganda ang araw ng lulah mo. Oo, ako yon, bakla. Kasi ba naman, nakasalubong ko ang dati kong crush na itatago na lang natin sa pangalang Kakashi. Not exactly salubong nga yun eh, more like hinabol ko sya.

*narrator mode* Tahimik akong tumatambay sa AnthroSoc nung mga oras na iyon. Napatapon ang tingin ko sa may bandang FC at tumambad sa aking paningin ang isang lalaking mahaba ang bujok na naka-ponytail, naka-oreynds na shirt, at blue-green Jansport. Sino pa ba, eh di si Kakashi! Kumaripas ako literally, and for palusot purposes, nilagpasan ko siya. But no, tinawag niya ako! Ang lulah, nalunod sa kilig! Wave na lang ala diyosa at takbo once again.

Pagkatapos ng class ko sa EL 50, nakita ko uli siya. Dis taym, nagkasalubong talaga kami at trulalang by Fate na itich. But no, di niya yata ako nakita dahil lunod din siya sa kinakain niyang pishbol ata yun. Derfor, aketch na ang bumati. En den, tinanong ko siya kung tatambay siya. He made sabi, "May exam ako mamaya 5-7." I didn't hear quite clearly, binge as I was. So, I made him paulit his quote. "May exam ako mamayang 5-7." Then I made tanong where. He sabi-ed, "Sa Eng." Den I made belat and said gudlak. And we parted ways.

I briefly went to the AnthroSoc tambayan to make kumusta my prendliprends der. Den I made pakita to Vince dat person Kakashi. Den I was still kilig. ^_^

Oh my gas, my deadline is here na! Sige, I'll flee na muna, okays? Ay, bikos nga pala my day is so diyosiful, I'll make gawad to you 4 months of swerte. ^_^ Maybe you can surbayb your paynals na. ^_^

Master Crammer Strikes Again!

Mwahahaha!

Ang Diyosang Ungas ay sinaniban na naman ng espiritu ni Master Crammer. Bwisit, sabay-sabay ang submission. No time to lose! Well, maybe just a quick sec.

March 12
--8 am. Pictorial para sa CW 10 magazine. Edit articles pagkatapos.
--4 pm. Laya laro. Syempre, di ba, di ito mawawala.

March 13
--10 am. (8 am ata) Meeting para gumawa ng script para sa French 11. Sagabal sa buhay talaga...
--BOTDEI NI CHECHECAT!!!! ^________________^

March 14
--script para sa French

March 17
--7 am. Exam sa Kas
-- 830 am. Oral presentation sa French.
--10 am. Submission ng mag sa CW10.
--230 pm. Street Indakan pero sa gym.

Aaaargh! Dalawang essay, isang poem, isang chara description, at isang quote pa ang isusulat ko! Paksheet bukas na to!

But no, hindi pa rin ako tinatablan ng adrenaline. Kaya ko nga inuuna ito eh.

Marso na

Kebs?

Magbi-busy-bisihan na naman ako. Ito nga, dapat nagta-type ako ng handouts para sa report namin sa Kas2, but no, nagsasayang ako ng precious pesous sa pag-uungas.

Wala akong angst. Wala akong crush. Tapos na ang Pebrero. Masaya ako kasi nakatulog ako ng higit sa 5 oras. Wheeeeee!!!!!!!!

Anyway, moving on...

Dapat ang entry na ito ay tungkol sa musika at sa LSS ko ngayon, subalit sa kasawiang-palad ay kagigising ko pa lang at medyo ngarag pa ako.

Kelan kaya ako makakagawa ng matinong entry? Hmmm.

O, eto, tanong para sa lahat...

KUMUSTA NA LABLAYP NYO NGAYON?

Sagutin ha. ^_^ Ang di sumagot, may sampung taon at dalawang linggong malas. ^_^